Do Joanny Chyłki zgłaszają się rodzice zaginionego przed laty podczas wakacji w Egipcie syna, który po latach ni stąd ni zowąd pojawia się na ulicach Warszawy. Posługuje się innym imieniem i nazwiskiem, utrzymuje, że z zaginionym nie ma nic wspólnego, ale zrozpaczeni rodzice są pewni, że odnaleźli syna, który przepadł wiele lat temu w niewyjaśnionych okolicznościach. Wszystko komplikuje się jeszcze bardziej, gdy Chyłka dowiaduje się, że chłopak przeszedł za granicą na islam, a w jego mieszkaniu policja odkryła materiały do skonstruowania bomby. Prawniczka podejmuje się obrony chłopaka na polecenie jego domniemanych rodziców, choć sama nie jest do końca przekonana, czy jej klient w istocie nie planował zamachu. Jak głęboko wnika w nasze życie aparat państwowy? Z książki „Inwigilacja” dowiesz się m.in., jakimi narzędziami posługuje się polski wywiad. Do czego posunie się państwo w ochronie własnych interesów? Czy Chyłka broni tym razem niewinnego człowieka? Dowiedz się tego z trzymającego w napięciu piątego tomu serii o bezkompromisowej pani mecenas.

Gina Jusięga to niewątpliwie poetka roztańczona. Jej taniec poetycki jest pełen miłości, ale również czają się w nim demony rozpaczy, czy złości. Bo oto nie mamy do czynienia w tomie pt. „Inwigilacja” z tańcem triumfalnym, ale raczej karnawałowym, gdzie rozpaczliwy dół miesza się ze zwycięską górą, tworząc swoisty konglomerat śmiechu i płaczu. Jusięga używa dość prostych środków poetyckich, aby dać się czemuś, co nazwałbym tęsknotą za nieustającym balem, ale są to środki przekonujące, wciągające w ten świat - wir - taniec. Gina żyje na co dzień w Krakowie i taką właśnie ją znam: nieustannie w ruchu, nieustannie w tańcu, bywa wszędzie, zwłaszcza w Piwnicy pod Baranami. I ten tomik zaprasza nas - czytelników, jakby do salowej bali, w którym straszno jak na wojnie i pogrzebie i śmieszno, kiedy możemy zapomnieć o ponurej codzienności, rozochoceni szałem zmysłów, alkoholu, perfum. Samo życie chciałoby się powiedzieć - życie tańczące, śmiejące się, bojące, płaczące, życie ludzkie, życie, które kocha życie. Niby nihil novi sub sole, ale jednak mało kto potrafi tak przekonująco i pięknie bawić się jak Gina Jusięga. Zapraszam do tańca! dr Michał Piętniewicz

Najczęściej wypowiadane kłamstwo to: „nie mam nic do ukrycia". Wydaje Ci się, że ktoś Cię śledzi? Czujesz się podsłuchiwany? Myślisz, że ktoś mógł poznać Twoje tajemnice? I to te najskrytsze, których nie zdradzasz nawet najbliższym? Masz... całkowitą rację. Nadeszła era wielkiej inwigilacji! Ale może da się jeszcze uratować prywatność? Ronald J. Deibert – człowiek, który ujawnił gigantyczne nadużycia związane z użyciem programu Pegasus, założyciel i szef Citizen Lab, znanej na całym świecie grupy badawczej do spraw cyberbezpieczeństwa – opisuje nowe problemy społeczne i polityczne, jakie przynosi rozwój cyfrowej cywilizacji. Szpiegują nas nie tylko komercyjne firmy, lecz także rozmaitej maści dyktatorzy, politycy z autorytarnymi zapędami czy służby specjalne. Wielka inwigilacja jest o tym, jak daleko są w stanie się posunąć i jak groźne jest to dla naszego bezpieczeństwa. Aby odzyskać internet dla nas samych, musimy go zresetować! Ronald James Deibert (ur. 1964) kanadyjski politolog i filozof. Założyciel i dyrektor Citizen Lab na Uniwersytecie w Toronto. Organizacja ta bada szpiegostwo cyfrowe wymierzone w społeczeństwo obywatelskie, analizuje cenzurę internetu, ataki na prywatność, zbieranie danych osobowych, cyberbezpieczeństwo w popularnych aplikacjach oraz bada mechanizmy przejrzystości w tych kwestiach istniejące (lub nie) w korporacjach oraz agencjach rządowych. Zasłynęła wykrywaniem i analizowaniem ataków za pomocą programu Pegasus – również tych dokonywanych przez polski rząd na dziennikarzy, prawników i polityków. Napisał także Black Code: Surveillance, Privacy, and the Dark Side of the Internet.